Μια άποψη που ακούγεται γενικά από διάφορες πλευρές στις μέρες μας είναι ότι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε λόγω νεοφιλελεύθερων πολιτικών επιλογών και οικονομικών μοντέλων. Κάποτε είχα παρασυρθεί από τη ρητορική αυτή. Αν αναλογιστούμε το παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον στο οποίο βρισκόμαστε, όπου οι ιδιωτικές πρακτικές και πρωτοβουλίες, κυρίως μέσω επενδύσεων μεγάλων χωρών σε μικρότερες και τις εγγενείς αδικίες του συστήματος της κερδοσκοπίας εις βάρος απεγνωσμένου εργατικού δυναμικού και τις όποιες επιβαρύνσεις στο φυσικό περιβάλλον, είναι λογικό κάποιος να θεωρεί ότι είμαστε θύματα μιας παγκοσμιοποιημένης νεοφιλελεύθερης νοοτροπίας. Και όταν η χώρα μας "αυτο-θυματοποιείται" πως παρασύρθηκε και αυτή σε αυτόν το χορό, είναι επίσης λογικό να να κατηγορούμε τις πολιτικές αυτές.
Σήμερα όμως αναρωτιέμαι: που ακριβώς είναι όλες αυτές οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές; Που εντοπίζονται στην -ελληνική τουλάχιστον- κοινωνία και άλλες τέτοιες απορίες.
Σήμερα όμως αναρωτιέμαι: που ακριβώς είναι όλες αυτές οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές; Που εντοπίζονται στην -ελληνική τουλάχιστον- κοινωνία και άλλες τέτοιες απορίες.