Ή μάλλον «και στην Ελλάδα, ΤΩΡΑ!»
(σε 1856 λέξεις)
ΕΙΣΑΓΩΓΗ:
Όχι ότι το Ευρωκοινοβούλιο έχει καμιά ιδιαίτερη εξουσία
(δυστυχώς)… Στις τάξεις της ΕΕ είναι στην πραγματικότητα ενα όργανο για να μένουν
ικανοποιημένοι οι πολίτες της ΕΕ ότι καλύπτεται η φωνή των λαών και ότι οι αποφάσεις
δεν παίρνονται μόνο από το Συμβούλιο των Υπουργών και την Επιτροπή. Πάμε παρακάτω
όμως. Το Ευρωκοινοβούλιο είναι αυτό που είναι, είναι ένας θεσμός και αυτός, μπορεί
να μην είναι ακριβώς αυτός που θα θέλαμε, τελοσπάντων τον αναγνωρίζουμε…
Η συμμετοχή και στις ευρωεκλογές ήταν κοντά στο 43%. Αν
με την αποχή θεωρούν οι συνειδητά απέχοντες πως στέλνουν μήνυμα στο σύστημα ότι
είναι άδικο γιατί έτσι κι αλλιώς οι λίγοι είναι αυτοί που αποφασίζουν για τις τύχες
μας, καλό θα ήταν να αναθεωρήσουν για το αν θα πρέπει ή όχι να συμμετέχουμε οι
πολίτες στις εκλογές. Με τέτοια ποσοστά συμμετοχής, γίνεται το σύστημα ακόμη
πιο άδικο, γιατί αφήνουμε ακόμα λιγότερους πολίτες να εκλέξουν τους (ίδιους) λίγους
να κάνουν κουμάντο. Η αλλαγή δε θα έρθει μόνο από το σύστημα, η αλλαγή θα έρθει
και (ίσως κυρίως) από τους ανθρώπους. Τζάμπα τόσος Λένιν δηλαδή;
