Τι είναι για μένα η μουσική; (του WeathermanTom)

Η δυσκολότερη ερώτηση που μου κάνουν είναι "Ποιο είναι το αγαπημένο σου συγκρότημα;" ή "Τι μουσική ακούς;". Προτιμώ να απαντήσω από που ή πώς ξεκίνησα να ακούω μουσική αλλά και τι σημαίνει μουσική για μένα.

Όταν ήμουν σπόρι, ο πατέρας μου με κοίμιζε με αυτό:

Γύρω στα δέκα μου (και αφού είχα μάθει πλέον να βάζω δίσκους στο πικ-απ) έκανα την πρώτη μου ίσως συνειδητή μουσική επιλογή, αυτό:

Μέχρι να τελειώσω το Δημοτικό άκουγα από κασέτες αυτό το κομμάτι και άλλα παρόμοια, μαζί με κάποια σκόρπια κομμάτια κλασικής μουσικής. Περίπου τότε ξεκίνησα και μαθήματα κλασικής κιθάρας. Ξεκινώντας το γυμνάσιο, εντόπισα στη δισκοθήκη του πατέρα μου ένα εξώφυλλο δίσκου με μια Γη να λιώνει και να εμφανίζεται από μέσα ένα κρανίο. "Χμμ.. ενδιαφέρον.." σκέφτηκα και τον έβαλα να παίξει. Μαγνητίστηκα. Μέχρι να τελειώσω το γυμνάσιο άκουγα σχεδόν αποκλειστικά Jean-Michel Jarre και κατάφερα να αποκτήσω (τότε δεν υπήρχε mp3 ή Soulseek...) όλη τη μέχρι τότε δισκογραφία του. Τεράστιο κατόρθωμα.

Στο τέλος του γυμνασίου κάποιος φίλος μου έδωσε (είχε μπει ήδη η εποχή του CD) το Greatest Hits 2 των Queen. Τρελάθηκα. Άκουγα ηλεκτρικές κιθάρες και δεν ήξερα να περιγράψω αυτό που ένιωθα. Το επόμενο που θυμάμαι είναι να έχω αποστηθίσει στίχους και να τραγουδάω. Κάπου εκεί έμαθα και τους Pink Floyd, Black Sabbath, Metallica και μετά το γύρισα αποκλειστικά στο μέταλ για ένα διάστημα. 

Ακολούθησε ένας καταιγισμός από εναλλαγές μουσικών προτιμήσεων αφού κάθε φορά που άκουγα κάτι ενδιαφέρον - από οποιονδήποτε μουσικό χώρο - έλεγα πως αυτός είναι ο ήχος που ψάχνω. Τελικά ο ήχος που ψάχνω βρίσκεται παντού, αφού κατέληξα ότι η μουσική για μένα είναι παντού και τα πάντα. Το κάθε είδος έχει τη δική του ομορφιά και τη δική του λειτουργία. Πλέον ακούω οτιδήποτε παρουσιάζει αισθητικό ή τεχνικό ενδιαφέρον.

Αγαπημένο συγκρότημα δεν υπάρχει, όπως και απάντηση στο δεύτερο ερώτημα. Η μουσική για μένα είναι ο εσωτερικός μου κόσμος σε διάφορες φάσεις στη ζωή μου. Η μουσική είναι αναμνήσεις, όπως είναι οι μυρωδιές. Η μουσική με κάνει να σκέφτομαι, ή με βοηθάει να σκέφτομαι, να ηρεμώ, να εκτονώνομαι, συνοδεύει την οδήγηση, τα ταξίδια (μάλιστα κάποτε με είχε ρωτήσει η μητέρα μου, αν εκεί που θα πηγαίναμε μεγάλη παρέα για να περάσουμε 3-4 μέρες, αν είχαμε ετοιμασίες μαζί μας, και της απάντησα ότι είμαστε εντάξει, πήρα το κασετόφωνο και μερικές κασέτες, οπότε δε θα έχουμε πρόβλημα), το νανούρισμα της κόρης μου, τα χαρούμενα πρωινά της γυναίκας μου.

Για μένα η μουσική είναι διακόσμηση του χρόνου και του αέρα, είναι συναισθήματα, είναι αναμνήσεις, είναι παρέα, είναι συνοδεία, είναι εσωτερικός πλούτος, είναι καθρέφτης της ψυχής των ανθρώπων, είναι (ήταν) καμάκι. Αν δεν υπήρχε η μουσική, ο κόσμος μας θα ήταν πολύ φτωχότερος.

Ακούστε μουσική άφοβα, δεν είναι σίγουρο ότι θα σας κάνει καλύτερους, σίγουρα όμως θα σας κάνει καλύτερα.