Ο πολιτισμός που έχει αποτελέσει μυστήριο για την επιστημονική κοινότητα - μαζί με αυτούς της Νοτίου Αμερικής - είναι ο Αιγυπτιακός. Και μόνο η χρήση των ιερογλυφικών ως μέθοδο γραφής και καταγραφής της ιστορίας τους αρκούσε για να τον καταστήσει αινιγματικό. Μέχρι και τον 19ο αιώνα κανένας δεν είχε καταφέρει να αποκρυπτογραφήσει τα ιερογλυφικά που βρίσκονταν κάθε τόσο σε ανασκαφές στην Αίγυπτο.
Στις 15 Ιουλίου 1799, γίνεται μια τυχαία ανακάλυψη, αυτή της Στήλης της Ροζέτας, μιας πλάκας με γραφή αιγυπτιακή και ελληνική. Τα ιερογλυφικά επάνω της παρέμειναν ένα αίνιγμα μέχρι που εμφανίστηκε ένας Γάλλος πεισματάρης μελετητής της γραφής και του αιγυπτιακού πολιτισμού, το έργο του οποίου σήμανε την αρχή της πραγματικής μελέτης των αιγυπτιακών χρονικών...
Τα ιερογλυφικά είναι αρχαία εικονιστικά στοιχεία που χρησιμοποιούνται στην αρχαία Αιγυπτιακή γραφή. Η λέξηπροέρχεται από τα αρχαία ελληνικά και σημαίνει «ιερές γλυφές» δηλαδή ιερά ανάγλυφα, επειδή χρησιμοποιήθηκαν σε ιερά θρησκευτικά κείμενα. Η γραφή αυτή αποκρυπτογραφήθηκε από τον Ζαν Φρανσουά Σαμπολιόν (Jean-François Champollion) (1790-1832) το 1822.
0 Γάλλος αξιωματικός Πιέρ Φρανσουά Ξαβιέ Μπουσάρ (Pierre-François-Xavier Bouchard), που υπηρετούσε στο στράτευμα του Ναπολέοντα, ανακάλυψε τη Στήλη της Ροζέτα, τελείως τυχαία, το 1799 και έμεινε έκθαμβος όταν κατάλαβε την αξία της, καθώς ως τότε, κανείς δεν είχε καταφέρει να αποκρυπτογραφήσει τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά. Όμως η ανεύρεση της στήλης ήταν το εύκολο μέρος διότι σύντομα ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα αντιλήφθηκε πως η μετάφραση δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση. Οι αρχαιολόγοι περίμεναν το 1799 την στήλη να μεταφερθεί στο Παρίσι όμως κατόπιν της ήττας που υπέστησαν οι Γάλλοι στην Αίγυπτο από τους Άγγλους του Νέλσον και της συνθηκολόγησης, η στήλη τελικά έφτασε το 1802 στο Λονδίνο. Ο αγώνας δρόμου για την μετάφρασή της είχε ήδη αρχίσει. Είκοσι χρόνια αργότερα (το 1822) κανείς δεν έχει καταφέρει να ξεκλειδώσει την αρχαία γλώσσα της Αιγύπτου.
Τα τελευταία ιερογλυφικά υπολογίστηκε ότι γράφτηκαν στην Αίγυπτο το 400 μ.Χ. όμως η γνώση για την κατανόηση της γλώσσας έσβησε τελείως το 600 μ.Χ. μετά την κατάκτηση της Αιγύπτου από τους Άραβες. Την εποχή που οι ταξιδευτές Ευρωπαίοι της Aναγέννησης, τον 17ο αιώνα, ανακάλυπταν αυτά τα τεράστια ανθρώπινα κατασκευάσματα, τις πυραμίδες, η γλώσσα που είχε επικρατήσει ήταν τα Αραβικά, οι παράξενες δε απεικονίσεις ιερογλυφικών που είχαν χαραχθεί στους οβελίσκους και στους ναούς, πιστεύονταν πως ήταν μαγικά σύμβολα που δεν ήταν δυνατόν να τα εκφέρει κανείς.Η Στήλη της Ροζέτα είναι μια πέτρινη πλάκα από γρανοδιορίτη, που συχνά αναφέρεται λανθασμένα ως γρανίτης και που προέρχεται από τον ναό του Πτολεμαίου Ε΄ του Επιφανούς. Χρονολογείται στο 2ο αιώνα πΧ. και φέρει εγχάρακτη μια επιγραφή σε δύο γλώσσες (αιγυπτιακά και ελληνικά) και τρία συστήματα γραφής: ιερογλυφική, δημώδη αιγυπτιακή και ελληνική. Το ελληνικό μέρος της στήλης αρχίζει ως εξής: «Βασιλεύοντος του νέου και παραλαβόντος την βασιλείαν παρά του πατρός... ». Το όνομά της προέρχεται από την πόλη Rachid (που εκγαλλίσθηκε ως Rosette) της Κάτω Αιγύπτου, στο βορειοδυτικό τμήμα του Δέλτα του Νείλου.Τα ιερογλυφικά, αντιπροσωπεύουν ήχους που συνδυάζονται για να σχηματίσουν λέξεις οι οποίες μπορούν να προφερθούν. Ο Σαμπολιόν στις 27 Σεπτεμβρίου ανακοινώνει τα ευρήματά του στο Γαλλικό Ινστιτούτο και στον υπόλοιπο κόσμο. Η ανακάλυψη αυτή είναι το πρώτο βήμα στην επιτυχημένη μετάφραση της ιερογλυφικής γλώσσας της Στήλης της Ροζέτα και θα αποτελέσει την βάση για την μετέπειτα εξερεύνηση και κατανόηση της ζωής στην Αρχαία Αίγυπτο.
πηγές:
No comments:
Post a Comment
Cheers for bothering to say something