ΤΟ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ (www.protagon.gr)

Είναι ίσως ενδιαφέρον ότι η εμφάνιση του πολιτικού κόμματος Το Ποτάμι συμπίπτει χρονικά με μία πολύ σημαντική αλλαγή στη θεωρία της ανθρώπινης εξέλιξης: Ενώ μέχρι πρόσφατα κυρίαρχο ρόλο στην εξέλιξη τού ανθρώπινου είδους θεωρείτο ότι αποτελούσε η αναζήτηση της τροφής, σύμφωνα με τις νέες θεωρίες ο κυρίαρχος ρόλος αποδίδεται στην αναζήτηση του νερού. 

από www.protagon.gr

Σύμφωνα με τις κρατούσες μέχρι τώρα αντιλήψεις, καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του πρόγονου μας Homo Erectus πριν απο περίπου 1,8 εκατομμύρια χρόνια, έπαιξε η ανακάλυψη του κρέατος που φυσικά είχε περισσότερες θερμίδες απ' ό,τι η φυτική τροφή. Με την ανακάλυψη του κρέατος οι πρόγονοί μας έπαψαν σταδιακά να συμπεριφέρονται ως πίθηκοι πηδώντας απο κλαδί σε κλαδί για να βρούν κανένα φρούτο και όρθωσαν το ανάστημά τους ως σαρκοφάγοι κυνηγοί πια, οι οποίοι ταξίδευαν μεγάλες αποστάσεις για να βρούν το θήραμά τους. Μάλιστα σύμφωνα με την θεωρία που διατύπωσε ο καθηγητής Richard Wrangham του Harvard, το στοιχείο εκείνο που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον μετασχηματισμό των πιθηκοειδών σε ανθρώπους δεν ήταν τόσο η ανακάλυψη του κρέατος, ως τροφής, αλλά το μαγείρεμά του. Οι άνθρωποι δεν μπορούν εύκολα να χωνέψουν το ωμό κρέας. Το μαγείρεμα αυξάνει τη θρεπτική αξία του. Η ανακάλυψη του μαγειρέματος προσέδωσε εξελικτικά πλεονεκτήματα στους προγόνους μας και οδήγησε στην εξάπλωση και κυριαρχία του Homo Sapiens.

Όμως όλα αυτά ανατραπέπονται σήμερα. Έτσι, περίπου την ίδια περίοδο που ο Σταύρος ανακοίνωνε την ίδρυση του Ποταμιού, ο παλαιοντολόγος Clive Finlayson δημοσίευε μία μελέτη στην οποία υποστήριζε ότι η η εξάπλωση (και επικράτηση) του Homo Sapiens σε όλη την οικουμένη δεν είχε ως κινητήρια δύναμη την αναζήτηση τροφής, αλλά την αναζήτηση πρόσβασης σε πόσιμο και καθαρό νερό. Οι πρόγονοι μας σιγά-σιγά άρχισαν να εγκαταλείπουν τα τροπικά δάση και να ζουν δίπλα σε ποτάμια και λίμνες -αρχικά πάντοτε κοντά σε δάση στα οποία ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να επιστρέψουν για προστασία.

Συνοψίζοντας την θεωρία του ο Finlayson γράφει :«O Homo Sapiens αποτέλεσε μια εξελικτική προσαρμογή στην ασυνεχή κατανομή ύδατος στον χωροχρόνο. Η αυξημένη κινητικότητά του ήταν κατά κύριο λόγο μια προσαρμογή στην αναγκαιότητα να εντοπίζει ταχύτατα πηγές ύδατος σε ένα κόσμο που συνεχώς ξεραινόταν».

Είναι ενδιαφέρον πόσο η σημερινή πολιτική γλώσσα στην Ελλάδα κυριαρχείται από μεταφορικά σχήματα που παραπέμπουν στην παλιά θεωρία που έχει ως επίκεντρο την τροφή: Έτσι μιλάμε για το «Μεγάλο Φαγοπότι», διερωτώμεθα για το «ποιος τα έφαγε;», διαφωνούμε για το αν «μαζί τα φάγαμε», κατηγορούμε το Μνημόνιο ότι «έκανε τον κοσμάκη να πεινάσει» κ.λπ.

Ισως στο μέλλον, όταν οι θεωρίες του Finlayson έχουν επικρατήσει και η χώρα έχει εισέλθει στον πολιτικό αστερισμό του Ποταμιού να αλλάξει και η πολιτική γλώσσα μας: Τότε θα διερωτώμεθα «Ποιος τα ήπιε;», θα διαφωνούμε για το αν «μαζί τα ήπιαμε», θα κατηγορούμε το (νέο) Μνημόνιο ότι «έκανε τον κοσμάκη να διψάσει» κ.λπ.

Για το αν φυσικά θα έχει αλλάξει η ουσία των πραγμάτων, αυτό το αφήνουμε στους ιστορικούς του μέλλοντος.