Χριστίνα Ταχιάου: Οι Εξετάσεις των 50.000.000 ευρώ

(της Χρίστίνας Ταχιάου, 
πηγή http://www.protagon.gr/) 

Αν υπολογίσει κάποιος ότι υπάρχουν περισσότερα από 1.000.000 πιστοποιητικά γνώσης ηλεκτρονικών υπολογιστών στην Ελλάδα, ο δυνητικός τζίρος των φορέων πιστοποίησης μπορεί να ανέλθει σε 50-70.000.000 ευρώ. Αποκλείεται, φυσικά, να ανανεώσουν όλοι οι κάτοχοι πιστοποίησης. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο τζίρος είναι τεράστιος. 

Στο Φ.Ε.Κ. 1263/16 Μαΐου 2014 δημοσιεύτηκε η υπ’ αριθμόν 4204 Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Παιδείας και Θρησκευμάτων και Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης με θέμα: «Διαδικασία πιστοποίησης και εποπτείας Φορέων χορήγησης πιστοποιητικών γνώσης πληροφορικής ή χειρισμού Η/Υ της ημεδαπής – Αναγνώριση φορέων και αντιστοίχηση τίτλων γνώσης πληροφορικής ή χειρισμού Η/Υ της αλλοδαπής». 

Σε αυτήν ρυθμίζονται διάφορα ζητήματα εξετάσεων και αναγνώρισης, ενώ το πιο ενδιαφέρον στοιχείο εντοπίζεται στο τέλος του άρθρου 13 και συνοψίζεται στη σεμνή φράση: «Η διάρκεια ισχύος των πιστοποιητικών γνώσης πληροφορικής ή χειρισμού Η/Υ ανέρχεται σε τρία (3) έτη από την ημερομηνία έκδοσης ή ανανέωσής τους».

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το πιστοποιητικό γνώσης Office ή Excel ή Υπολογιστικά φύλλα ή Υπηρεσίες διαδικτύου ή οποιοδήποτε άλλο πήρατε από κάποιον από τους 10 φορείς που αναγνωρίζονται ισότιμα από το ελληνικό δημόσιο δε θα ισχύει από το τέλος του μήνα, εφόσον το αποκτήσατε σε χρόνο παλαιότερο των τριών ετών. Επίσης, έχετε υπ΄ όψιν ότι εάν το αποκτήσατε αργότερα, παύει να ισχύει με την παρέλευση της τριετίας κι ότι οποιοδήποτε άλλο αποκτήσετε θα ισχύει μόνο για 3 χρόνια.

Βεβαίως, μπορείτε να το ανανεώσετε. Πώς; Με εξετάσεις. Όπερ μεθερμηνευόμενον, 50-70 ευρώ ανά εξέταση.

Αν υπολογίσει κάποιος ότι υπάρχουν περισσότερα από 1.000.000 πιστοποιητικά γνώσης ηλεκτρονικών υπολογιστών στην Ελλάδα, ο δυνητικός τζίρος των φορέων πιστοποίησης μπορεί να ανέλθει σε 50-70.000.000 ευρώ. Αποκλείεται, φυσικά, να ανανεώσουν όλοι οι κάτοχοι πιστοποίησης. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο τζίρος είναι τεράστιος.

Ας δούμε, τώρα, εάν έχει λογική η λήξη ενός πιστοποιητικού γνώσης. Στα ξενόγλωσσα, για παράδειγμα, ουδείς διανοείται να σου πει να ανανεώσεις εκείνο το First Certificate in English που απέκτησες το 1985, γνωστό ως Lower και σήμερα λέγεται Β2. Εάν, όμως, δε χρησιμοποίησες ποτέ τα Αγγλικά που έμαθες τότε, λογικό είναι να μην μπορείς να αρθρώσεις φράση μεγαλύτερη από «How do you do?».

«Μα, η γλώσσα δεν αλλάζει», θα αντιτείνει κάποιος, «ενώ η τεχνολογία εξελίσσεται». Μάλιστα. Δηλαδή εάν έχεις πιστοποιητικό για Windows 2000 που χρησιμοποιεί το ελληνικό δημόσιο, γιατί πρέπει αυτό να λήξει και να ξαναεξεταστείς στα ίδια; Μήπως τυχόν έχοντας πιστοποιητικό Excel 2000 δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις το Excel 2013;

Το προφανές είναι πως αυτό συμβαίνει προκειμένου να γίνει ένας δυσθεώρητος τζίρος από τους φορείς πιστοποίησης.

Ας δούμε λίγο και την ουσία.

Τα πιστοποιητικά χρειάζονται κυρίως για το δημόσιο. Συνήθως, στον ιδιωτικό τομέα πρέπει να αποδείξεις στην πράξη τις γνώσεις σου. Άσε δε που οι περισσότεροι ιδιώτες έχουν γνώση του κοινού μυστικού: ότι η κατοχή ενός ανάλογου πιστοποιητικού δεν πιστοποιεί και γνώση του αντικειμένου. Το ενδιαφέρον των περισσότερων εξεταζομένων για τη γνώση των προγραμμάτων των ηλεκτρονικών υπολογιστών είναι αντιστρόφων ανάλογο με το ενδιαφέρον της απόκτησης του «χαρτιού»: του πιστοποιητικού που θα δώσει μόρια για το δημόσιο. Είναι κοινό μυστικό ότι η διαδικασία των εξετάσεων και η λήψη του πιστοποιητικού «μπάζει»: από το γεγονός ότι η διενέργεια πραγματοποιείται οποτεδήποτε, το ότι οι εξεταζόμενοι έχουν τη δυνατότητα υποστήριξης (για να το πω κομψά) από επιτηρητές, μέχρι μαρτυρίες ότι κάποιοι δε χρειάζεται καν να δώσουν εξετάσεις…

Υπάρχει φορέας πιστοποίησης αντίθετος με την υποχρεωτική λήξη των πιστοποιητικών, παρόλο που θα ευνοηθεί οικονομικά από την ανανέωση και την επανεξέταση, καθώς «Θα πρέπει κάποια στιγμή στην Ελλάδα να σταματήσουμε να κοιτάμε μόνο το δικό μας συμφέρον, αλλά να ενδιαφερθούμε για το τι είναι σωστό και δίκαιο για την κοινωνία. Εμείς λοιπόν, ο φορέας DIPLOMA, δεν συμφωνούμε με την λήξη των πιστοποιητικών.» 

Θίγει, επίσης, και το ζήτημα της ποιότητας της υπηρεσίας που παρέχεται. Κρίνοντας το περιεχόμενο της Κ.Υ.Α.: «Η ελάχιστη απόσταση μεταξύ των οθονών δεν θα κάνει τα πιστοποιητικά μας καλύτερα.Ο σωστός τρόπος εξέτασης και η προσαρμογή της εξεταστέας ύλης στο σήμερα, ίσως μπορέσουν να μας δώσουν κάποια αξιοπιστία και αντί για “χαρτιά” να μπορέσουμε να χορηγήσουμε πιστοποιητικά.».

Εάν καθένας μας δεν υπερασπιστεί το επίπεδο της δουλειάς του, όσα 50ευρα κι αν πάρουμε -εξαναγκάζοντας κάποιους να μας τα δώσουν-, είμαστε χαμένοι. Κι εμείς κι η χώρα.