ΕΛΛΑΔΑ: ΔΕ ΒΑΡΙΕΣΑΙ... (του WeathermanTom)

Κατευθείαν στο ψητό: η χώρα που σε κάνει να μη βαριέσαι ποτέ, είναι η Ελλάδα. Πολύ αφοριστικό το σχόλιο βέβαια, άλλα σε μεγάλο βαθμό αληθινό. Σίγουρα και άλλοι θα το λένε ο καθένας για τη δική του χώρα.

Η δική μου είναι η χώρα που μας κάνει διαρκώς να ζητάμε κάτι, είτε πρόκειται για χρήμα είτε για βελτίωση της ποιότητας ζωής μας (που εμπεριέχει πολλά). Είμαστε μονίμως σε εγρήγορση για:

• προθεσμίες, 
• διαγωνισμούς που κοινοποιήθηκαν την τελευταία στιγμή σε ένα φευγαλέο παιχνίδι με τα όρια της νομιμότητας, 
• το γείτονα που θέλει να φάει 2,5 εκατοστά από το οικόπεδό μας, 
• να φάμε εμείς του γείτονα πριν αυτός φάει τα δικά μας,
• να πληρώσουμε στην ώρα μας και να μην έχουμε πρόστιμα,
• να διαμαρτυρηθούμε για το καθετί (το κεφάλι σου μου κόβει τη θέα, μου πήρες τη σειρά, αυτός γιατί κι εγώ όχι; κλπ)
• να καταλάβουμε το φορολογικό μας σύστημα
• να καταλάβουμε το εκπαιδευτικό μας σύστημα
• να ζητήσουμε να γίνουν αλλαγές στη ζωή μας
• να εντοπίζουμε λάθη και σφάλματα και να κρίνουμε
• να μη μας πιάσει κορόιδο κανείς

Τελοσπάντων, διαρκώς τρέχουμε για κάτι, έχουμε το νου μας για κάτι. Βρισκόμαστε σε ένα διαρκώς εξελισσόμενο περιβάλλον, που όμως δεν εξελίσσεται κάθετα προς τα πάνω, (δηλαδή δε βελτιώνεται), αλλά οριζόντια δημιουργώντας παραλλαγές σε ένα λαβύρινθο κρατώντας την είσοδο σταθερή και αλλάζοντας τους διαδρόμους (δηλαδή όχι απλώς δε βελτιώνεται, αλλά γίνεται και ακόμη πιο πολύπλοκο). Κοινώς μας δημιουργεί σύγχυση και όταν συγχυζόμαστε, δε βαριόμαστε.

Η χώρα μου μας μαθαίνει συνέχεια καινούρια πράγματα, που κανείς δε μας είπε στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο ότι θα πρέπει να ξέρουμε. Κάποια από αυτά είναι οι σημερινές ορολογίες που αφορούν όλους μας και οι μισοί δεν ξέρουμε τι είναι: 

• προθεσμιακή, 
• αμοιβαία κεφάλαια, 
• τροποποιητική, 
• πρωτογενές πλεόνασμα, 
• ΦΕΚ, (δελτίο τύπου της κυβερνησης)
• μνημόνιο (εντάξει, ξέρουμε ότι αυτό είναι κακό), 
• κλειδάριθμος (δηλαδή password), 
• έκτακτη εισφορά ή εισφορά αλληλεγγύης, 
• επικουρική, 
• ψιλή κυριότητα, 
• κορβανάς, 
• μετερίζι. 

Είπα: οι μισοί δεν ξέρουμε τι είναι αυτά. Και υπάρχουν και άλλες πολλές ορολογίες επίσημες και ανεπίσημες που πολλοί από εμάς δεν κατέχουμε. Και όμως για να παρακολουθήσει κανείς ειδήσεις, να διαβάσει ένα άρθρο σε μια εφημερίδα, να καταλάβει τι του λέει ένας λογιστής ή ένας συμβολαιογράφος, πρέπει να καταλαβαίνει αυτούς τους όρους. Δεν υπάρχει όμως ενημέρωση από πριν, οφείλουμε μόνοι μας να ψάξουμε να μάθουμε. Και έτσι δε βαριόμαστε.

Άρα, όλοι αυτοί που σηκώνονται και φεύγουν από τη χώρα είναι τεμπέληδες, γιατί πηγαίνουν σε άλλες που όλα είναι εύκολα. Κάτι Σουηδίες, Γερμανίες, Ελβετίες... Να γιατί φεύγουν τα καλύτερα μυαλά στο εξωτερικό. Για να μπορέσει ένας άνθρωπος να σκεφτεί και να καλλιεργήσει το ταλέντο του ή να διαπρέψει στο αντικείμενό του πρέπει να μην έχει αποσπάσεις, πρέπει να βαρεθεί λίγο ρε παιδάκι μου, να έχει λίγο χρόνο στη διάθεσή του να το στύψει το ρημάδι. Άμα είσαι διαρκώς σε κίνηση και δεν προλαβαίνεις ούτε καν να βαρεθείς, που να κάτσεις να σκεφτείς... Η Ελλάδα δεν είναι για τα εύκολα, είναι για τα δύσκολα.

Επομένως, μερικά σλόγκαν για να φέρουμε τον κόσμο μας πίσω στην Ελλάδα θα ήταν τα ακόλουθα:

Ζήσε το μύθο σου στην Ελλάδα: σε κάνει εξυπνότερο

Ζήσε το μύθο σου στην Ελλάδα: ζεις περισσότερα από όσα νόμιζες

Ελλάδα: δε βαριέσαι...