Ο ΑΝΙΚΗΤΟΣ (του WeathermanTom)

Στο στρατό έμαθα πολλά χρήσιμα πράγματα, να βάφω, να σκουπίζω τα ασκούπιστα, να μην αηδιάζω, να κάνω υπομονή, να λέω μάλιστα και διατάξτε και ανάμεσα σε πολλά άλλα τέτοια, έμαθα ότι ο μ@λάκας είναι ανίκητος. Ας τον αποκαλέσουμε "Μάγκα" από εδώ και στο εξής, γιατί σε κάποιους να μπορεί να μην αρέσει το "μαλάκας" και να με ζαλίζουν με επιχειρήματα περί πολιτικής ορθότητας.

Λοιπόν ο μάγκας δεν είναι ανίκητος. Σίγουρα όμως είναι απανταχού παρών. Να δώσω μερικά παραδείγματα:

• ο τύπος που θα πετάξει σκουπίδια στο δρόμο λέγοντας "τι, μόνο εγώ το κάνω;"
• ο τύπος που θα σου κάνει προσπέραση για να μείνει καθηλωμένος 10 μέτρα μπροστά σου για να στρίψει στην αμέσως επόμενη στροφή αριστερά χωρίς φλας
• ο τύπος που θα σταματήσει στη μέση του δρόμου χωρίς αλάρμ για να μιλήσει με το γνωστό του
• ο τύπος που 2 τα ξημερώματα καλοκαίρι στην ταβέρνα σε οικιστική περιοχή θα ζητήσει ρετσίνα και θα πιάσει το τραγούδι
• ο τύπος που μεσημεριάτικα στις 3 το καλοκαίρι περνάει από παντού οδηγώντας με μουσική στη διαπασών
• ο τύπος που θα βρει πάντα τρόπο να καταφέρει να γίνει το δικό του με το έτσι θέλω

Για να μη μακρηγορώ, ουσιαστικά περιγράφω μια μερίδα συμπολιτών μας οι οποίοι επιδεικνύουν πλήρη αδιαφορία για το συνάνθρωπό τους και θεωρούν τους εαυτούς τους μονίμως σωστούς και αδικημένους, χωρίς ποτέ να είναι κάτι από αυτά τα δύο, και πάντα φωνακλάδες.

Δυστυχώς τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν πολλοί και δυστυχώς έχουν το θράσος και το σθένος να προβάλουν εαυτούς και ιδέες ασύστολα, γιατί συν τοις άλλοις είναι και απίστευτα ισχυρογνώμονες. Μερικές φορές τέτοιους συναντάμε και σε μικρότερες ηλικίες στο σχολείο, ως μαθητές που μετεξελίσσονται σε αυτό το είδος ανθρώπου που περιγράφω πιο πάνω.

Κάποιοι από εμάς τους θεωρούμε και απειλή όχι μόνο στην κοινωνία αλλά και προς τους εαυτούς μας, σαν να ζούμε στη σκιά τους δηλαδή. Και δεν είναι λίγες οι φορές που εγκαταλείπουμε τις προσπάθειές μας να βελτιώσουμε τον τόπο μας επειδή αυτοί θα μας χλευάσουν λέγοντάς μας πως άδικα παιδευόμαστε, αφού "ο Έλληνας δε μαθαίνει και πάντα θα κάνει τα ίδια", χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι μιλάνε και για τους ίδιους, αφού μεταξύ άλλων δεν έχουν και αυτογνωσία.

Στόχος μας λοιπόν πρέπει να είναι η επικράτηση των ακόλουθων αξιών:

ησυχία

αυτογνωσία

σεβασμός

κριτική σκέψη

ανιδιοτέλεια

πολιτισμός (δηλαδή και κουλτούρα αλλά και καλή συμπεριφορά)

Δε βιαζόμαστε, αυτά τα πράγματα θέλουν δουλειά και υπομονή, χωρίς όμως να σημαίνει ότι έχουμε και την πολυτέλεια του χρόνου.