ΓΛΥΚΟ ΦΥΛΛΟ, γιατί όχι και για πίτες (του WeathermanTom)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: 

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών και της Παράνομης Διακίνησής τους (αλλά και Παγκόσμια Ημέρα κατά των Βασανιστηρίων), βρέθηκαν διάφοροι σχετικοί και άσχετοι και κατέθεσαν τις απόψεις τους περί ναρκωτικών. Άλλοι χρησιμοποίησαν την ορθόδοξη πεπατημένη και μίλησαν για τιμωρία ναρκομανών, άλλοι με πιο κοφτερή γλώσσα μίλησαν για καταπολέμηση του φαινομένου με το ίδιο το φαινόμενο. Οφθαλμός αντί οφθαλμού λοιπόν. Οι μεν παραδοσιακά, οι δε δημιουργικά. Tο THOUGHT FOR FOOD καταθέτει την άποψή του  και δηλώνει ότι...

... η κοινωνία μας πάσχει από παραπληροφόρηση, ατολμία, καθωσπρεπισμό και πουριτανισμό όταν πρόκειται για θέματα σοβαρά όπως αυτό των ναρκωτικών. 

Συστηματικά η χώρα μας, όπως και πολλές άλλες φυσικά, επιλέγουν τον πατροπαράδοτο δρόμο της τιμωρίας, της εθελοτυφλίας και της στείρας και αντιπαραγωγικής αντιμετώπισης ενός φαινομένου τόσο δαιμονοποιημένου που δε χωρά ούτε  η παραμικρή επανεξέτασή του. Το παράνομο είναι ελκυστικό, διαιωνίζει το εμπόριο των ναρκωτικών και κοστίζει ζωές πολιτών και χρήματα στο κράτος. Από την άλλη βέβαια, δεν είναι ένα θέμα που μπορεί να εφαρμοστεί απερίσκεπτα και χαβαλετζίδικα. Υπάρχουν παραδείγματα που μπορούν να ακολουθηθούν, δοκιμασμένα, αποτελεσματικά και δίκαια. 

Αναμφίβολα ο εθισμός είναι εξ'ορισμού κάτι το κακό και σίγουρα πρέπει να ληφθούν μέτρα για να καταπολεμηθεί, δε νομίζω κανείς να έχει αντίθετη άποψη... εκεί που παίζεται όμως το μεγάλο στοίχημα είναι ο τρόπος με τον οποίο θα αποτραπεί ο (όποιος) εθισμός.

Αντί λοιπόν να διατυπώνουμε ευχές για ένα καλύτερο αύριο, ας δράσουμε λίγο πιο ουσιαστικά με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Δεν είναι ντροπή να αναζητήσουμε βοήθεια απο αυτούς που έχουν πετύχει, όποιοι και αν είναι αυτοί και επιτέλους ας απελευθερωθούμε από το κοινωνικό φίμωτρο που μας επιβάλλεται και μας οδηγεί στο σκοταδισμό και την αυτοτιμωρία (το φόβο να εκφραστούμε ελεύθερα - είτε πρόκειται για ναρκωτικά, είτε αν είμαστε ομοφυλόφιλοι, είτε Εβραίοι, είτε άθρησκοι). Εξάλλου, όπως είπε και ο αείμνηστος Φρανκ Ζάππα: "Μια ναρκωτική ουσία από μόνη της δεν είναι ούτε ηθική ούτε ανήθικη - είναι απλώς μια ουσία. Η ουσία από μόνη της δεν αποτελεί απειλή προς την κοινωνία, μέχρι κάποιος άνθρωπος να τη χρησιμοποιήσει ως προσωρινή άδεια για να συμπεριφερθεί σαν μαλάκας."

ΤΕΛΟΣ

Ακολουθεί η παρουσίαση βιβλίου από www.lifo.gr
Κάνναβη: Φαρμάκι ή θαυματουργό φάρμακο; 
Η κυκλοφορία ενός καινούργιου βιβλίου για τις θεραπευτικές ιδιότητες της κάνναβης από τον Γιώργη Οικονομόπουλο (Κέδρος) αλλά και η αθώωση ασθενούς που καλλιεργούσε και χρησιμοποιούσε κάνναβη για ιατρικούς σκοπούς ήταν τα καλύτερα νέα μιας επετείου συνυφασμένης με μπόλικη υποκρισία και εθελοτυφλία όπως η σημερινή Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών 

του Θοδωρή Αντωνόπουλου
Πηγή: www.lifo.gr

Λίγα φυτά έχουν τόσο υμνηθεί αλλά και παρεξηγηθεί όπως η κάνναβη. Ακόμα λιγότερα έχουν το εύρος των θεραπευτικών, ανακουφιστικών, ευφορικών αλλά και χρηστικών ιδιοτήτων του φυτού, όπως αποδεικνύει πληθώρα επιστημονικών μελετών παγκοσμίως. Και αν το ζήτημα του κατά πόσο είναι ή όχι επιβλαβής η παρατεταμένη χρήση του τουλάχιστον για κάποιες κατηγορίες ανθρώπων παραμένει αντικείμενο διαφωνίας (ας σημειωθεί ξανά εδώ πως ούτε ένας θάνατος δεν έχει καταγραφεί στον πλανήτη από overdose «χόρτου»), οι ευεργετικές ιδιότητες της κάνναβης για ένα πλήθος ασθενειών ή των συμπτωμάτων τους δεν αμφισβητούνται πλέον από κανέναν σοβαρό επιστήμονα, αντίθετα κυκλοφορούν ήδη εγκεκριμένα φαρμακευτικά σκευάσματα με βάση τις δραστικές της ουσίες. Καθώς ο μακροχρόνιος, βάρβαρος, πολυέξοδος και καταφανώς αδιέξοδος με τη μορφή που διεξάγεται «πόλεμος κατά των ναρκωτικών» δείχνει πια να στομώνει, θα βρει άραγε το πάλαι ποτέ «χορτάρι του διαβόλου» στο δρόμο της δικαίωσης; Πηγή: www.lifo.gr

Η κυκλοφορία ενός καινούργιου βιβλίου για τις θεραπευτικές ιδιότητες της κάνναβης από τον Γιώργη Οικονομόπουλο (Κέδρος) αλλά και η αθώωση ασθενούς που καλλιεργούσε και χρησιμοποιούσε κάνναβη για ιατρικούς σκοπούς ήταν τα καλύτερα νέα μιας επετείου συνυφασμένης με μπόλικη υποκρισία και εθελοτυφλία όπως η σημερινή Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών.

«Η απόκρυψη της αλήθειας για τη θεραπευτική χρήση της κάνναβης είναι το πιο σύγχρονο και χαρακτηριστικό παράδειγμα αντίδρασης της άγνοιας απέναντι στη γνώση, του ψέματος και της υποκρισίας απέναντι στην αλήθεια και της πεισματικής, παράλογης άρνησης της πραγματικότητας... Φυσικά, όσο παράλογη κι αν φαίνεται η αντίδραση στην αλήθεια, στο βάθος είναι απλώς μια λογική υπεράσπιση οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, που κινδυνεύουν από την αποδοχή της», σημειώνει ο Γιώργης Οικονομόπουλος στην εισαγωγή του τελευταίου του βιβλίου «Το Ίαμα Κάναβη» - μια μελέτη που κυκλοφορεί σε μια «ιδανική» ιστορική συγκυρία, εφόσον η αναγνώριση των πολλών και ποικίλων θεραπευτικών εφαρμογών του φυτού έχει οδηγήσει τα τελευταία χρόνια αρκετές ευρωπαϊκές και λατινοαμερικανικές χώρες, τον Καναδά, το Ισραήλ και μια σειρά αμερικανικές Πολιτείες να νομιμοποιήσουν τη χρήση της για ιατρικούς σκοπούς. Γίνεται πλέον λόγος για παύση της δίωξης της κατ' ιδίαν χρήσης αλλά και προμήθειας (ο τόσο «δαιμονοποιημένος» έμπορος δεν γίνεται να εκλείψει όσο η παρανομία συντηρεί το λαθρεμπόριο), πολιτικές υποστήριξης και μείωσης της βλάβης για τις ουσίες γενικότερα αντί για τιμωρητικούς «οδοστρωτήρες», αιτήματα που προωθεί και η διεθνής καμπάνια "Support. Don't Punish" που έκανε σήμερα αισθητή και στην Αθήνα την παρουσία της με περίπτερα και διανομή υλικού στην Βαρβάκειο. 

Μια πρώτη νίκη υπέρ φαρμακευτικής χρήσης της κάνναβης είχαμε και στην Ελλάδα, ανήμερα μάλιστα της επετείου της Παγκόσμιας Μέρας κατά των Ναρκωτικών. Συγκεκριμένα, αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους ο οροθετικός χρήστης Χρήστος Ριγανάς, ο οποίος είχε συλληφθεί το '95 επειδή καλλιεργούσε και χρησιμοποιούσε κάνναβη για θεραπευτικούς σκοπούς στην Κέρκυρα κατόπιν και ιατρικής σύστασης, καθώς υποστήριζε. Έκτοτε πέρασε από δίκη 11 φορές(!) δίχως να πάψει να υπερασπίζεται δημόσια το δικαίωμά του να φροντίζει την υγεία του όπως νομίζει, υπόθεση που θυμίζει αρκετά την πρόσφατη, βραβευμένη αμερικανική ταινία Dallas Byers Club, συγκέντρωσε εκατοντάδες υπογραφές συμπαράστασης μέσα σε λίγες μόνο ώρες, ενώ την υπεράσπισή του είχε αναλάβει η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, που επίσης θεώρησε την κατοχή και χρήση κάνναβης για ιατρικούς λόγους «νόμιμο δικαίωμά του». Μια σίγουρα αισιόδοξη εξέλιξη για χιλιάδες ασθενείς που πληρώνουν πανάκριβα, ελεγχόμενης αποτελεσματικότητας και υψηλής τοξικότητας φάρμακα για παθήσεις που η κάνναβη ανακουφίζει πιο υγιεινά, πιο αποτελεσματικά, πιο ευχάριστα και σίγουρα πιο οικονομικά.

«Το Ίαμα Κάνναβη» αφού κάνει μια σύντομη ιστορική αναδρομή στην ιστορία του φυτού, το χρονικό της απαγόρευσης και τον «στιγματισμό» των χρηστών στην Ελλάδα και διεθνώς, παραθέτει όλη τη σύγχρονη προβληματική πάνω στη λεγόμενη ιατρική κάνναβη και τις πιστοποιημένες εφαρμογές της στη θεραπεία πολλών μορφών καρκίνου αλλά και την ανακούφιση των συμπτώματα της χημειοθεραπείας. Ενδείκνυται επίσης, λέει, στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του AIDS, στο γλαύκωμα, την επιληψία, τη σκλήρυνση κατά πλάκας, τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, το Πάρκινσον, το Αλτσχάιμερ, την κατάθλιψη, την αϋπνία, τη ναυτία, τη σχιζοφρένεια, την ανορεξία, τον διαβήτη και πολλές ακόμα παθήσεις. Ρυθμίζει την ομοιόσταση, ενώ ανακουφίζει από φλεγμονές μέχρι τα στερητικά σύνδρομα από αλκοόλ και οπιούχα. Να σημειωθεί ότι το βιβλίο είναι αφιερωμένο στον Αμερικανό καθηγητή Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Λέστερ Γκρίνσπουν, «γιατρό, δάσκαλο και αγωνιστή» που από φανατικός πολέμιος της κάνναβης μετατράπηκε σε ένθερμο υποστηρικτή της αφότου εντρύφησε σε αυτή στις αρχές της δεκαετίας του '70. 

«Μα είναι τόσο πανάκεια πια η φούντα;», θα απορήσουν οι δύσπιστοι. Δεν ξέρω πόση υπερβολή υπάρχει σε όλα αυτά, όλη όμως αυτή η κίνηση για την αναγνώριση της θεραπευτικής της αξίας καθώς και η συνυφασμένη με αυτήν αλλαγή πολιτικής απέναντι στην κάνναβη που παρατηρείται τουλάχιστον στις ανεπτυγμένες χώρες οφείλονται ακριβώς σε αυτές τις διαπιστώσεις. Υπάρχουν άλλωστε διάφοροι τρόποι να ωφεληθεί κανείς από το φυτό, όταν π.χ. αναφέρεται ότι βοηθά ασθενείς με εγκεφαλικό τραύμα ή βρογχικό άσθμα, μη φανταστείς ότι κάθονται και «την πίνουν» όπως οι θαμώνες ενός πάρτι! Είναι, τέλος, από τις λίγες μη επιβλαβείς ουσίες που προωθούν την κοινωνικότητα και τη συντροφικότητα, επίσης θεραπευτικές συνήθειες – πρόκειται άλλωστε για μια εμπειρία που μοιράζεται, γι΄αυτό και οι ενστάσεις απέναντι στο κατά μόνας ηλεκτρονικό «τσιγαριλίκι» που ήρθε να ακολουθήσει το ηλεκτρονικό τσιγάρο. Με τις... υγείες μας, λοιπόν.