Θάνατος (του WeathermanTom)

Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στη λωρίδα της Γάζας - υποθέτω - κάποιος φίλος αναρωτήθηκε για το θέμα της ασύστολης προβολής του θανάτου από τα μέσα ενημέρωσης, βασικά από την τηλεόραση και το διαδίκτυο, και πόσο άδικο ίσως να είναι για όλους εμάς και για τα παιδιά (μας) να εκτιθέμεθα στο μακάβριο του θανάτου σε βάση καθημερινή.

Ταμπελάκηδες, Φιλελέδες και Νεοφιλελέδες - γιατί διαθέτουμε και χιούμορ (του WeathermanTom)

Είμαστε ταμπελάκηδες, τι να κάνουμε, μας αρέσουν οι ταμπέλες. Μας βοηθούν να τοποθετούμε σε ένα πλαίσιο γενικά αποδεκτών και κατανοητών προσδιορισμών ανθρώπους, ομάδες ανθρώπων, ιδέες, μουσική, τέχνη και πολλά άλλα. Καλό όμως είναι ενημερώνουμε τη βάση δεδομένων μας που και που για να μη λέμε και να μη λέω, κυρίως εγώ, ανακρίβειες. Επειδή γενικά το τσουβάλιασμα είναι κατακριτέο από όλους, αν και είναι πολύ βολικό στη διαμόρφωση κριτικών επιθέσεων σε ιδεολογικά συστήματα, είναι ωφέλιμο να ενημερωνόμαστε για κάποια πράγματα. Όσο αυθαίρετο είναι να αποκαλεί κάποιος αριστερό, δεξιό, κεντρώο το ΠΑΣΟΚ ή λαϊκίζουσα και ακροδεξιά τη ΝΔ, συντηρητικό το ΚΚΕ και αντιδραστικό το ΣΥΡΙΖΑ και εν γένει κακό το συνδικαλισμό, άλλο τόσο αυθαίρετο είναι να αποκαλείται ο φιλελεύθερος νεοφιλελεύθερος. Το πρόβλημα γενικά δεν είναι το ποια ιδεολογία είναι η καλύτερη, η επικρατέστερη ή η αποτελεσματικότερη, αλλά το αν ο άνθρωπος μπορεί να αποτρέψει την ασυδοσία και την αυθαιρεσία του να εκμεταλλευτεί καταστάσεις για προσωπικό του όφελος. Το πρόβλημα είναι ο άνθρωπος λοιπόν (άλλο τσουβάλιασμα πάλι...)

Εδώ θα εξετάσω εν συντομία τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ ενός φιλελεύθερου και ενός νεοφιλελεύθερου, γιατί δεν πρόκειται για το ίδιο πράγμα. Βέβαια, για τους περισσότερους που ανήκουν είτε πρόσκεινται σε κάποια σαφώς εδραιωμένη ιδεολογία αλλά και για τον περισσότερο κόσμο, οι δύο αυτοί όροι είναι ένα και το αυτό.